zondag 15 maart 2015

Ik ben sterk

Even niet meer zeuren over terugvallen en onzekerheden, niet meer blijven hangen in die spiraal. Dat doe ik al een tijdje en het gaat me goed af. Positief denken wordt al een gewoonte van me waar mijn omgeving gek van wordt. Ook geen aannames en invullingen meer, als je wilt weten hoe die ander het bedoelt kan je er naar vragen. Maar ga het zelf niet invullen!
Ik  had een klik met een collega, We schelen ongeveer vier jaar, zij is ouder. Zij heeft een gezin, een aantal jongens en een meid. En daar is ze heel happy mee. Dat gun ik haar ook. Helaas zat ze niet helemaal lekker in haar vel, dus ik gaf haar af en toe een bemoedigend woord en een aai over de bol. Ze vertelde me alles, tot ik ineens tegen een muur opliep! Echt, van het ene moment op het andere. Twee dagen lang heb ik naast iemand gezeten die amper wat zei, en die de temperatuur aardig liet dalen. Ik had wel gezien dat zij werk terug had gekregen omdat haar rapportages niet volledig waren, maar had haar nog bemoedigend toegesproken dat ze het wel kon en dat het wel goed zou komen. Helaas was die collega in een onzeker vogeltje veranderd. En toen die muur..
Ik voelde dat die muur persoonlijk was, echt aan mij gericht. Ik zag bepaalde maniertjes terug die ik zo herkende. Ik zag mezelf in eerdere situaties. En dat is best confronterend!
Op vrijdagmiddag na het werk krijg ik het verlossende bericht. Na eerst wat berichten over haar gezondheid krijg ik te horen dat ze zich in de zeik gezet voelde, door mij en nog een collega. BAM! Hoe ga je daar nu weer mee om? Ik besloot gewoon om afstand te nemen. Het gevoel is iets waar ik niet aan kan en mag komen, en ik vind het jammer dat zij dat zo voelde. Dat kan ik benoemen en dat heb ik als bericht terug gestuurd. Ik wist wat ze wilde, maar ik heb me er niet toe laten verleiden. Ik heb afstand gehouden, en dat doe ik nog steeds. Ze probeert nu wel weer gewoon te doen, het gaat een beetje geforceerd en onnatuurlijk, en ik houd afstand.
Ik heb net afstand gedaan van een zogenaamde vriendin en die zelfs eindelijk van mijn Facebook geflikkerd en dan zal ik verder gaan met mijn collega? Nee dankjewel. Types die hard roepen dat iedereen ze maar moet nemen zoals ze zijn, vergeten dit altijd zelf om te doen! Die types loop ik tegenwoordig liever voorbij want daar komt vaak gedonder van!
En door deze situatie weet ik het, ik ben niet terug bij af, ik ben sterk!