Loslaten

Wat energie kost moet je loslaten. Dat weet iedereen. En soms is het erg moeilijk. Het geldt voor veel dingen, zoals bijvoorbeeld vriendschappen. Al een tijdje wil ik een zogenaamde vriendin op Facebook loslaten, net even een stapje verder dan ontvolgen. Ontvolgen is hypocriet in mijn ogen. Zoiets als niets meer met iemand te maken willen hebben maar toch bang zijn om iets te missen. De vriendschap tussen haar en mij blijkt niet te werken. Klaar. Het leuke aan deze toestand is dat ik weet dat zij mij ook niet volgt. Maar ook zij verwijdert mij niet. En zo wordt een schijnheilig een vriendschap in stand gehouden. Dit druist tegen mijn gevoel in. Ik ben vrij rechtlijnig in dit soort dingen. En toch kan ik zulke dingen vrij lang in stand houden.
Momenteel heb ik een bestuurlijke functie die ik met veel enthousiasme ben aangegaan. Door verloop van tijd begint deze functie me steeds meer energie te kosten. De communicatie met de mede-bestuursleden gaat niet goed, we willen en kunnen elkaar soms niet begrijpen. En als het bestuurlijk niet goed zit, gaat dat door alle lagen.  Kortom, voor mijn gevoel rommelt het aan alle kanten. Ik krijg de boel niet goed op de rit, de neuzen blijven elke kanten op wijzen. En toch leg ik mijn functie niet neer. Met steeds minder motivatie probeer ik steeds weer er iets van te maken. Het voelt als falen.
Falen. Dat woord flikkert met grote rode neonletters door mijn hoofd. Falen!! Een vriendschap kan ik niet onderhouden. Een vereniging kan ik niet bijelkaar houden. En voor mezelf zorgen lukt ook maar niet. Deze week zit ik totaal niet lekker in mijn vel. Ik ben erg moe, slaap slecht en voel me eenzaam. Ben er erg aan toe om met vriendinnen te ginnegappen over niets. Maar heb er geen energie voor! Ik weet dat een smoothie een beter ontbijt is dan alleen die banaan. Maar ik vind het wel makkelijk zo.
Afgelopen maandag heb ik een nieuw spiraaltje gekregen en ik ben daardoor waarschijnlijk uit mijn hum geraakt. Het blijft toch roeren in je baarmoeder.  Vrij pijnlijk ook!  Is het dus mijn hormoonhuishouding wat nu spreekt of nog de suiker en koolhydraten van afgelopen tijd. Ik heb even geen idee en heb ook niet de energie om er over na te denken. Tijd dus om ruimte in mijn hoofd te creëren en dus is het einde bestuurlijke functie! Ik faal nirt, ik ben gewoon de juiste persoon niet om de boel bijelkaar te houden!!

Gelukkig nieuwjaar!

Een nieuw jaar. Een oud jaar net achter de rug met veel gebeurtenissen,  zoals iedereen. Dromen zijn uitgekomen en andere dromen zijn ontstaan. Zo hoort het.
Gestopt ben ik afgelopen jaar bij Fysio. Ik kreeg mezelf niet meer gemotiveerd.  Elke week opnieuw probeerde ik mezelf te verbeteren, records schreef ik namelijk op, maar als je na een half jaar nog steeds niet verbeterd bent dan klopt het niet. Ik heb het heel netjes tegen Fysio gezegd, ben niet met stille trom vertrokken. Eega was wel mee ter ondersteuning en heeft me daarna bij hef zwembad afgezet. Zo heerlijk om die banen weer te zwemmen. Ja, dat is toch wel iets wat bij me past. En het daardoor ook veel langer volhoud.
Dansen doen Eega en ik ook nog steeds. Hoewel ik een idee heb dat wij niet helemaal bij deze dansschool passen. Kouwe kak! En van de eigenaar krijgen we amper een goedendag! Dus kijken we stiekem om ons heen om eventueel naar een andere dansschool over te stappen volgend jaar. We hebben in ieder geval besloten om niet voor zilver af te dansen. Geloof dat ik daar nog niet aan toe ben, ik leg hierbij mijn lat weer eens veel te hoog!
Een mooie afsluiter van het jaar kreeg ik al in oktober.  Toen hoorde ik dat ik uit de gevarenzone van COPD ben. Mijn longinhoud zit op 72%. Ik ben me zeer bewust dat het een minimale marge is, ik zal dus dit jaar mijn best moeten blijven doen. Mijn plannen zijn goed, alleen heb ik wat opstart-problemen. Het begin is er! Met de beste wensen!